Malowane spinki do mankietów
Spinki do mankietów to ciekawe urozmaicenie mody męskiej. Ich zadaniem jest łącznie ze sobą krawędzi mankietów koszuli i utrzymywanie ich na miejscu. Uznawane za symbol ponadczasowej elegancji, niegdyś zarezerwowane były jedynie dla elit - dziś stanowią popularny dodatek podkreślający charakter mężczyzny. Warto wspomnieć, że współcześnie spinki przestały być głównie domeną mężczyzn. Jest to dodatek biżuteryjny, po który chętnie sięgają również kobiety.
Historia noszenia spinek do mankietów
Spinki do mankietów w różnych formach od wieków są częścią męskiej garderoby. Formy i sposoby noszenia spinek do mankietów zmieniały się na przestrzeni wieków i ulegały panującym trendom i kanonom mody. Ich historia łączy się z historią męskiej koszuli. W XVI wieku symbolem wyszukanej elegancji były zdobne mankiety wystające spod wierzchniego okrycia. By nie uległy zabrudzeniu i nie przeszkadzały w codziennych czynnościach, uzupełniano je dwoma rozcięciami związanymi ozdobną wstążeczką. W XVIII wieku wynaleziono guzki mankietowe i dużą wagę przykładano do ich wykończeń i detali. Wtedy spinki do mankietów zyskały swój właściwy kształt. Pierwsze spinki cieszyły się dużą popularnością na dworach szlacheckich i wśród zamożniejszej części społeczeństwa, gdyż były kosztownym dodatkiem i świadczyły o statusie. Prawdziwą popularność spinki do mankietów zyskały w XIX wieku. Wykonywano je wtedy z metali szlachetnych, koralu i wulkanicznej lawy. Zdobiono kamieniami, emaliami, scenkami rodzajowymi albo nawiązaniami do Antyku. Ok. 1840 roku krzykiem mody męskiej stał się mankiet francuski „poignette mousquetaire” (mankiet muszkieterów) dwa razy szerszy niż standardowy, złożony na pół. Nakrochmalonym, nieskazitelnie białym mankietem wystającym spod odzieży wierzchniej mężczyzna pokazywał, że stać go na codzienną zmianę koszuli. Spinki do mankietów weszły do masowej produkcji. Wykorzystywano do tego celu również niedrogie materiały takie jak tombak i miedź. Wtedy mogła pozwolić sobie na nie również klasa średnia. W tamtym czasie w Polsce popularne były spinki z elementami patriotycznymi – z symbolami heraldycznymi lub podobiznami bohaterów narodowych.
Szczególną popularnością spinki do mankietów cieszyły się w okresie nazywanym Belle Époque (okres rozwoju techniki, postępu i dobrobytu od zakończenia wojny francusko-pruskiej w 1871 roku do wybuchu I wojny światowej). Tworzeniem spinek do mankietów zajmowali się wtedy doceniani na dworach królewskich złotnicy jak Peter Carl Faberge, u którego zaopatrywał się car Rosji Aleksander III Romanow. Używano między innymi spinek do mankietów złączonych łańcuszkiem, zapinanych przy pomocy wcisku lub ozdobnej bulwy, którą przeciskało się przez otwór w mankiecie. Najczęściej używane współcześnie spinki do mankietów z zapięciem w kształcie litery T to wynalazek dwudziestowieczny.
W Niemczech uznaniem cieszył się Victor Mayer, który kontynuował produkcje biżuterii Faberge na początku XX wieku. Marka Mayera działa do dziś. Wraz z nadejściem wyrafinowanej epoki Art Déco wzory spinek do mankietów nabrały minimalizmu i oszczędnej formy zarówno w formach jak i barwach. Spinki do mankietów nosili mężczyźni we wszystkich stolicach Europy. W latach siedemdziesiątych XX wieku wraz z przełomem w modzie nadszedł czas na swobodne ubrania. Spinki do mankietów przestały być koniecznym dodatkiem ponieważ producenci odzieży stawiali na koszule zapinane na guziki. Dziś spinki do mankietów dopełniają eleganckie stroje wieczorowe i formalne ubrani, ale również urozmaicają garnitury na mniej zobowiązujące okazje. Tym bardziej, że współcześni producenci proponują spinki w zabawnych formach, kolorach, z ikonami popkultury i z napisami podkreślającymi charakter i poglądy noszącego je mężczyzny.
KATEGORIE naszych biżuteryjnych wyrobów
Na jaką okazję
założyć spinki do mankietów
Spinki do mankietów to z zasady element stroju formalnego. Nie pasują do każdej koszuli, jedynie takiego rodzaju, który posiada francuskie mankiety. Według etykiety mankiety koszuli powinny wystawać spod rękawów marynarki na 1,5 cm. Kiedy więc nosić spinki do mankietów? Nie zakłada się ich, jeśli stylizacja nie zawiera marynarki. Spinki są niezbędnym elementem stroju, kiedy na wydarzeniu, na które się wybieramy obowiązuje zasada white tie lub black tie- czyli wymagająca założenia fraka lub smokingu. Spinki do mankietów zakłada się również do bardzo eleganckich garniturów przy ważnych uroczystościach, aby podkreślić ich doniosły charakter.
Elitarny rodowód spinek do mankietów nie przeszkadza w zakładaniu ich na co dzień do casualowego, nieformalnego ubioru. Spinki doskonale wkomponują się w garnitur na biznesowe spotkania, do nieformalnego firmowy dress code tego wymaga. Spinki do mankietów w odważne wzory i wyraziste kolory pięknie zaprezentują się podczas sesji zdjęciowych lub wieczoru kawalerskiego.
Jak dobrać odpowiednie
spinki do mankietów
Dobrze dobrane spinki do mankietów zrobią wrażenie i wspaniale ozdobią garnitur lub frak, dodając mu klasy i elegancji. Przed wyborem tego typu biżuterii należny sobie zadać pytanie: jaki efekt chcemy osiągnąć. Czy zależy nam na dyskretnym podkreśleniu stroju, czy wręcz przeciwnie na mocnym kontraście, który zaskoczy oryginalnością. Współcześni specjaliści w dziedzinie mody zalecają dobierać spinki do koperty zegarka i klamry paska, aby metale, z których są wykonane, korespondowały ze sobą.
Nie ma standardowego rozmiaru spinek do mankietów, jednak większość modeli mierzy 1 – 2 cm. Rozmiar spinek dobieramy do własnych preferencji. Kolor spinek należy dobrać do odcienia koszuli. Do gładkich jasnych materiałów proponowane są kontrastowe spinki o wyrazistych kolorach i wzorach lub klasyczne srebrne w zależności od okazji. Do wzorzystych koszul o intensywnych kolorach należy dobrać bardziej stonowany kolor i fason spinek do mankietów.
Przy wyborze spinek do mankietów należy kierować się własnym gustem oraz charakterem wydarzenia, na które komponowany jest strój.
Wybierając spinki do mankietów z mocnym akcentem z okazji ślubu, warto by Panna Młoda miała na sobie jakiś element nawiązujący do nich wzorem lub kolorem. Tutaj doskonale sprawdzą się naszyjniki, bransoletki lub pierścionki z kolekcji fajansowe.love.
Ponadczasowe spinki do mankietów
prezent na lata
Spinki do mankietów często wybierane są na prezent. To doskonały pomysł na upominek dla narzeczonego lub męża z okazji Bożego Narodzenia, urodzin, Walentynek lub z okazji awansu i innego ważnego wydarzenia w karierze zawodowej. To również praktyczny upominek z okazji Dnia Ojca lub dla ślubnych drużbów jako oryginalne podziękowanie. Taki dodatek to również doskonały pomysł na obdarowanie dziadka lub pracowników przechodzących na emeryturę. Eleganckie spinki do mankietów to uniwersalny prezent dla każdego mężczyzny.
Fajansowe.love
elegancja tkwi w mankietach
Spinki do mankietów to drobny, ale wyrazisty dodatek biżuteryjny do męskiej garderoby.
W Fajansowe.love proponujemy nietuzinkowe folklorystyczne spinki do mankietów, które wspaniale uzupełnią stylizację i dodadzą jej nietuzinkowego charakteru. W naszej ofercie znajdą Państwo dwa rodzaje spinek - owalne i okrągłe w różnorodnych malaturach. Okrągłe, fajansowe główki ujęto w oprawy ze srebra wysokiej próby 925. Indywidualnego charakteru nadają im odręcznie wykonane kwiatowe malatury, które przyciągają wzrok i pięknie ożywiają stylizację. Barwne, podszkliwne zdobienia pięknie korespondują z chłodnym odcieniem srebra. Klasyczne zapięcie w kształcie litery T zapewnia komfortowe użytkowanie i utrzymuje mankiety na miejscu. Nasze produkty wyróżnia wysoka jakość materiałów oraz ręczne wykonanie z wielką precyzją i dbałością o najmniejszy detal. Odpowiednie dbanie o nasze wyroby zapewni im trwałość na lata.
Istnieje możliwość pozłocenia spinek na w ramach indywidualnego zamówienia.
Fajansowe pierścionki
na srebrnej bazie
Pierścionek to piękna ozdoba dłoni najchętniej wybierana przez kobiety, zarówno na co dzień, jak i na specjalne okazje. W Fajansowe.love proponujemy pierścionki zwracające uwagę swoim nietuzinkowym wzornictwem i unikatowym zdobieniem. Każdy pierścionek jest niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju, ponieważ każde fajansowe oczko jest dekorowane ręcznie w naszej malarni. Do zdobienia biżuterii używamy wysokiej jakości barwnych farb podszkliwnych. Zapewnia to wyjątkową trwałość malatur przez długie lata. Nasze pierścionki zachwycają oryginalnym, nieszablonowym wzornictwem. Ponadczasowo eleganckie oprawione w srebro fajansowe oczka łączą w sobie ponad wiekową tradycję wyrabiania fajansu we Włocławku z nowoczesnością. Piękno kwiatowych malatur podkreśla chłodny odcień srebra wysokiej próby 925. Na indywidualne zamówienie polecamy fajansowe pierścionki na pozłacanej bazie. Każdy pierścionek sygnowany jest tradycyjnym, odświeżonym znakiem heraldycznej lilii zwanej „koniczynką” zarejestrowanym w Urzędzie Patentowym RP.
Nasze pierścionki to znakomity pomysł na prezent dla kobiety, która ceni sobie klasyczną elegancję w nowoczesnym wydaniu.
Srebrny pierścionek
szykowny drobiazg dla każdego
Pierścionki to nie tylko dodatki do codziennych stylizacji, ale często również sentymentalne pamiątki przypominające nam ważne osoby lub wydarzenia w życiu. W naszej tradycji przyjęło się, że obrączkę i pierścionek zaręczynowy nosimy na palcu serdecznym prawej ręki. Na lewej dłoni można nosić wiele pierścionków według własnych upodobań. Według obecnie obowiązujących trendów najpierw na palec zakładamy pierścionek z cyrkoniami, a następnie gładkie obrączki. Należy pamiętać, aby dla pierścionka z większym oczkiem zarezerwować cały palec. Duże pierścienie z mocnym akcentem najlepiej nosić na dłoni pojedynczo, podkręcą wtedy nawet stonowaną stylizację. Pierścionki noszone na małym palcu i kciuku doskonale sprawdzą się do codziennych, luźnych zestawień.
Aby odpowiednio dobrać rozmiar pierścionka należy owinąć wstążkę lub sznureczek dookoła palca, a następnie ją zmierzyć. Pomiar wystarczy porównać z tabelą rozmiarów.
Pierścionek
krótka historia
Starożytny Egipt to pierwsze znane do tej pory miejsce, w którym używano pierścieni jako symbolu miłości. Forma pierścienia – brak początku i końca symbolizowała nieskończoność. Pierwsze proste egzemplarze wykonywano ze skóry i drewna. W Starożytnym Rzymie mężczyźni nosili na palcach sygnety. Pojawił się również zwyczaj obdarowywania wybranki serca pierścionkiem. W ten sposób dawano znak, że kobieta jest w związku i oszczędzało zachodu innym konkurentom. Rzymianie wyrabiali obrączki, używając kamieni szlachetnych w charakterystycznej formie dwóch splecionych dłoni. W Średniowieczu jubilerstwo rozwinęło się za sprawą wierzeń i przesądów związanych z kamieniami szlachetnymi, którym przypisywano magiczne moce. Na dłoniach noszono wówczas po kilka pierścieni pełniących funkcję amuletów. Pierścionki z grawerowanymi symbolami były również symbolem małżeństwa. Bogato zdobione pierścienie zarezerwowane były dla duchowieństwa. W XVI wieku dominowały pierścionki z jednym oczkiem oprawionym w złoto często bogato zdobione. Używano kamieni szlachetnych takich jak opale, rubiny, szafiry czy szmaragdy. Pierścienie z końca XVI wieku to bogato zdobione miniaturowe rzeźby nierzadko zawierające maleńkie ukryte skrytki. W tamtym okresie pojawiły się również obrączki z wewnętrznymi grawerami. W XVII wieku wraz z Barokiem rozkwitły bogate zdobienia i przepych. W okresie Oświecenia w modzie były pierścionki z jednym oczkiem otoczonym wieloma mniejszymi. Pojawiły się również nawiązujące do kamei owalne pierścienie z porcelany zdobione malowidłami, niekiedy scenami rodzajowymi. Wraz z wiekiem XIX nastała moda na eklektyzm. W modzie pojawiła się srebrne pierścionki oraz polerowane metale szlachetne. Pojawił się zdobny styl wiktoriański. Upodobanie królowej Wiktorii do biżuterii wpłynęło na gusta jej poddanych. Pierścionki zdobiono motywami kojarzonymi z miłością: sercami, kokardkami, ptaszkami. W tamtym czasie pierścionki zaczęły zdobić również kobiece motywy kwiatowe i inspirowane florą miękkie formy. Kilka pierścionków noszonych na jednej ręce to była codzienna ozdoba dłoni szlachty i zamożnej części społeczeństwa. Pierścionki edwardiańskie z początku XX stulecia zdobiono platyną, diamentami, perłami i kolorową emalią. W zdobieniach charakterystyczne były symetryczne układy. Okres Secesji to płynna, miękka linia, natomiast styl Art Deco przyniósł śmiałe abstrakcyjne formy. Popularne były barwne kamienie szlachetne oprawione w platynę. Na masową skalę zaczęto produkować pierścionki z syntetycznymi rubinami i szafirami. W latach pięćdziesiątych ogromną popularnością cieszyły się diamenty, by w końcu ustąpić modzie na sztuczną biżuterię w stylu hippie i boho, która ogarnęła lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte.
Obecnie pierścionek jest najpopularniejszym rodzajem biżuterii noszonym zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn. Pierścionek zaręczynowy to chyba najsłynniejszy wyrób biżuteryjny wszechczasów.